Biten bir kore dizisinin ardından yine yazmak için masama koştumm. Tabikiii her kore dizisinin sonunda olduğu gibi dizinin bitişiyle birlikte bir boşluğa düşüş yaşadım elbette. Bir bof , personal taste, coffee prince, pinocchio, city hunter ya da healer değildi elbette. Off bende övüyor muyum gömüyor muyum belli değil 😂 Ama övüyorum dostlarım😁
Özellikle de çiftimizi ve yan karakterler olan ikinci çiftimizi çok sevdim. Normalde hadi artık esas karakterlere dönün diye sabırsızlıkla beklerdim. Ama burdaki ikinci çiftimiz de bir o kadar heyecanla takip ettiğim bir çiftti. Tabiki vazgeçilmez kore klasiklerimiz eksik olur mu? ASLAAA 😂 Yine sinir bozucu bir eski sevgili yok muydu? Tabiki vardı. Bir kore dizisinin kore dizisi olması için yazılı olmayan belli başlı kurallarımız var elbettee 😄 En sevdiğim de kuçüklüklerinden beri yaşadıkları olayları gösterip neden bu şekilde davrandıklarını anlatmaları kısmı. Kızmak istediğinde bile kızamamak. Tam can sıkıntısı için ponçik bir diziydi. Esas oğlanımızın yaptığı kasları da azıcık ağzımız sulanarak izledik. Şimdi burda biz bizeyiz 😁
Kaybolan hayaller… İlerleyen yaş… Ve yine de ne kadar hayallerini gömmeye çalışsan da kalbinin asla bundan vazgeçmeyip kıpır kıpır atmasını engelleyememen… Hayatın acımasızlıkları ama yine de bir yerde tutunmaya çalışman ve vazgeçmemek…
Bu tatlış çocuktan bu kaslı oğlanın çıkacağını hayal edebilir miydik? Ben Hayır diyorumm 😦 Tabiikii neymiş asla pes etmeyip spora devam fighthing. Burdan kendimi de motive ettikten sonra devam edebiliriz… 😉
Kadromuz aşağıda ki şekilde …
BİR TUTAM YORUM 